ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Κύριο μέλημα της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης σε αυτό το στάδιο είναι η επιστροφή στην πλήρη αγωνιστική δράση σε προ τραυματισμού επίπεδα, χωρίς την εμφάνιση συμπτωμάτων. Είναι η φάση προετοιμασίας του αθλητή για την  ασφαλή επανένταξη στους αγωνιστικούς  χώρους.

Σε αυτό το στάδιο οι ασκήσεις που επιλέγονται είναι μιμητικές ασκήσεις του αθλήματος δηλαδή προσομοιάζουν τη συγκεκριμένη αθλητική δραστηριότητα, με στόχο την επιστροφή του αθλητή στην όσο το δυνατό καλύτερη φυσική και λειτουργική κατάσταση.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ασκήσεις νευρομυϊκού συντονισμού για βελτίωση της ιδιοδεκτικότητας και για πρόληψη επανατραυματισμού. Οι ασκήσεις δεν θα πρέπει να εστιάζουν μόνο στις άμεσα εμπλεκόμενες μυϊκές ομάδες με τον τραυματισμό, αλλά να συμπεριλαμβάνουν και τις μυϊκές ομάδες αγωνιστών, ανταγωνιστών καθώς και του κορμού και της λεκάνης για καλύτερο core stability.

Γίνεται, παρέμβαση σε όλους τους επιβαρυντικούς παράγοντες όπως και στην εμβιομηχανική ανάλυση του σώματος. Επίσης είναι απαραίτητη η ανάλυση τεχνικής έτσι ώστε στην περίπτωση που είναι ελλιπής και επιβαρύνει άλλες αρθρώσεις να τελειοποιηθεί (τεχνική) για να μειωθούν οι πιθανότητες επανατραυματισμού στο ίδιο σημείο ή σε άλλες περιοχές. Δίνεται έμφαση στην   βελτίωση του κινητικού ελέγχου, καθώς επίσης σχεδιάζεται πρόγραμμα ασκήσεων σκληραγώγησης με υπερφόρτωση σε ασφαλές περιβάλλον με στόχο την προοδευτική συμμέτοχη στο προπονητικό πρόγραμμα.

Το τελικό στάδιο της αποκατάστασης περιλαμβάνει ορισμένα  κριτήρια επιστροφής στο άθλημα ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος επανατραυματισμού, αυτά  είναι:

• Πλήρες εύρος κίνησης χωρίς πόνο
• Πλήρης μυϊκή δύναμη – ισχύ και ικανοποιητική φυσική κατάσταση (αντοχή)
• Η ευλυγισία και ευκινησία πρέπει είναι ίδια και στα δύο άκρα.
• Η ισοκινητική αξιολόγηση πρέπει να είναι χωρίς μεγάλες διάφορες μεταξύ των άκρων.